ইয়াত নদী আছিলকবি - নৱকান্ত বৰুৱাদেখিছো নদীৰ ঢলে বলাত্কাৰ কৰা পথাৰক,পলসে কবৰ দিয়া গৰ্ভৱতী শস্যৰ সন্তান,শুনিছো সিন্ধুৰ বানে নিমিষতে নগৰকআত্মসাত কৰিএৰি থৈ গুচি যোৱা শ্মশানৰ প্ৰশান্তিৰ গান৷উদগ্ৰ ধ্বংস নিছা, লোভব কুটিল দুঃসাহসছলনাৰ জীৱন্ত ধেমালি আৰু পাপৰ কুতসিত অভিসাৰ-তাৰো সৌন্দৰ্য্যই মোক দিছিল স্বপ্নৰ...
9.30.2020
ক্ৰমশঃ এটা সাধুকথা নৱকান্ত বৰুৱা
ক্ৰমশঃএটা সাধুকথাকবি- নৱকান্ত বৰুৱাএইখন দেশ আমি চিনি পাঁওইয়াৰে ৰজাৰে, বাঁৰী-কোঁৱৰৰ সাধুকথাআমি যুগ যুগ ধৰিনতুন গঢ়েৰে গঢ়িছো৷তেজিমলা মৰি ভোগজৰা হয়ৰাজকোঁৱৰৰ সোণৰ কাঠিতপাতালপুৰীৰ ৰাজকুঁৱৰীৰ টোপনি ভাগে….ওপৰত কাৰ পাখিৰ শব্দ…কলৰ ড্ৰেগন….তাঁতৰ শালত চিলনীৰ জী চঁক খাই উঠেমাথোঁ চঁক খাওঁ….জানিছিলো জানো এইখন...
এটা প্ৰেমৰ পদ্য নৱকান্ত বৰুৱা
on 30.9.20
with
No comments
এটা প্ৰেমৰ পদ্যকবি- নৱকান্ত বৰুৱাDo you remember an inn, Miranda?বাৰিষাৰ ৰাতি তোমাৰ কবিকমনত পৰেনে, অৰুন্ধতী?সেমেকা পোহৰে সোঁৱৰাই দিয়াতোমাৰ খোপাৰ আবেলি আবেলি গোন্ধমনত পৰেনেঅৰুন্ধতী?জোনাকে ডাৱৰে মৰমে বিষাদেনুবুজা কবিতা,আমাৰ মাজত ভগা সপোনৰ অতনু বাধামনত পৰেনে, অৰুন্ধতী!দুবৰি বনত জোনাকীৰ মনি,চুলিৰ...
হে অৰণ্য হে মহানগৰ নৱকান্ত বৰুৱা
হে অৰণ্য হে মহানগৰ কবি- নৱকান্ত বৰুৱাকার্ফুৰ সময় হ’ল ।সূর্যস্নাতা নগৰীৰ আঁচলৰ শেষ ৰশ্মিকণোশুহি ল’লে ৰাতিৰ আকাশে ;নিস্তব্ধ মৰণ নামে । নগৰীৰ ধমনীত কাৰো অনুভৱকাজিৰঙা ডবকাৰ আৰণ্যক অপস্মাৰসৰীসৃপ-ক্রুৰ মৃত্যু... সর্পিল জীৱন ;পলাতক দৈনন্দিন-নিয়ন-উজ্জল গধুলিৰৰঙা নীলা শেতা মুখহেনা মধুমালা আৰু অলকানন্দাৰ......পথ...
তেজীমলা নৱকান্ত বৰুৱা
তেজীমলাকবি-নৱকান্ত বৰুৱা“হাতো নেমেলিবি ফুলো নিচিঙিবিকৰে গৰখীয়া তই,মানুহে ফুলৰ নুবুজে আদৰতেজীমলাহে মই।”হাতো মেলা নাই ফুলো চিঙা নাইতোমাৰ নিষেধ আজিও মানিছোঁআমাৰ গ্লানিৰ বোকাৰ কুসুমআমাৰেই তেজীমলা।সাউদৰ সাধু শেষ হৈ যোৱা কিমানবছৰ হ’ল?মানুহৰ ঘৃণা, মানুহৰ অসূয়াততেজ-মঙহৰ তেজীমলা তুমিফুল হৈ ফুলি ৰ’লা;এদিনো...
পলস নৱকান্ত বৰুৱাৰ কবিতা
পলসকবি- নৱকান্ত বৰুৱা পলাশৰ জুই নুমাল এতিয়া ৷শাল আৰু চতিয়নবনত মানৰ দিনৰ অতীত বহাগৰ ধুমুহাৰকিমান সপোন সৰি গ'লতাৰ কোনে ৰাখে খতিয়ানকলঙ কপিলী দিজুৰ পাৰতককাদেউতাৰ হাড় ৷বুঢ়ী আইতাৰ কলিজাৰে গজেবন নহৰুৰ ফুল ৷ডাৱৰে কি ক'লে:দিয়া আৰু দিয়া, নিঃশেষকৈ দিয়াআলিৰ কাণত গছপুলি ৰোৱা -এটা হাইস্কুল খোলা;পথিক প্ৰিয়...
9.29.2020
সৃষ্টি ওলোটাৰ কথা
সৃষ্টি ওলোটাৰ কথা কবি- অজিৎ বৰুৱাস্তব্ধ পানীত ফুলা সৰিয়হ ডৰা। চাওঁগৈ বলা । হালধীয়া ফাকু । ...
'শুৱনি আমাৰ গাওঁখনি অতি' ১ অজিৎ বৰুৱা
'শুৱনি আমাৰ গাওঁখনি অতি' ১ কবি - অজিৎ বৰুৱা ধানৰ ডাঙৰিৰ কোবাল সিৰসিৰনিয়ে মোৰ কাণৰ হাৰিয়াৰ পাৰত আছাৰে-- ওপৰত কুঁজী থেকেৰা,জলফাই আৰু অমৰাৰ পাতৰ অৰণ্যত তাৰ বিচিত্ৰ সিঞাৰ । বতাহৰ সুৰুঙাত চিলনী আইৰ পাখিৰ কোবৰ তৰংগ-দৈৰ্ঘ্য জুখি চাইছেনে শেনচোৱা ? চাওক আৰু আগলি কলাপাতক সম্বৰ্ধনা...
জেংৰাই
জেংৰাই কবি- অজিৎ বৰুৱাআন্ধাৰ হোৱাৰ অলপ আগেয়েআমি সোৱণশিৰিত পৰিলো৷ আৰুসোৱণশিৰিৰ এটিং পানীৰে আমাৰ নাৱৰ টিং ধুৱালো৷আমি অন্ধবিশ্বাসী-কেৱল,আমাৰ অন্ধবিশ্বাস যদি নিৰন্ধ্ৰ অন্ধ হ’লহেঁতেন!ৰাতি হ’লত সোৱণশিৰিৰ চৰত আমি নাও চপালো৷(চাপৰিৰ ডাঙৰীয়াই আমাক ৰক্ষা কৰিব?)… ...
মন-কুঁৱলী সময় অজিৎ বৰুৱাৰ কবিতা
মন- কুঁৱলী সময় কবি:- অজিৎ বৰুৱা কাতি মাহৰ এটা ধোঁৱা ৰাতিপুৱাকুঁৱলী গলি ভাঁহে।এই পুৱা যেন অতীত জীৱন(এবছৰ বয়সীয়া)পুনৰ যাপনকৰি উঠিলো । কাৰণযোৱা বছৰ এনে পুৱাউঠিছিলোঁ নতুন হামিয়াই।থকা নথকা এক পলকৰ দলঙতসময় বন্ধ হৈ যায়। (?)....এদিনাখন এটা ধেকুৰা কুকুৰে মুখত মঙহ লৈবুকুত...
9.26.2020
শংকৰদেৱ লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা
অসমীয়া কিতাপ ২কিতাপৰ নাম - শংকৰদেৱ লেখক - লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাDownload here - PDF(8MB)
...